Zazaca - Türkçe Sözlük

Kaynak: Zazaca - Türkçe Sözlük (Harun Turgut, Tij Yayınları)

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

M —
m — m (me)
m ura, mnlıra (m) — boncuk
ma — biz
ma — ana
ma tû sero zi bnndı zi diyi — seni hem altta hem üstte gördük
ma vacı kı — diyelim ki
ma xuebi xueyê — biz bizeyiz, aramızda yabancı yok
ma-dı — bizde
ma-vv-a — bizimle
mabcynra vetış — aradan çıkarmak
mabeyn (n) — ara, aralık, boşluk
mabeyıny ... xerepiyayiş — arası boznlmak
mabı xue — biz kendimiz, biz bize
macir kerdış — göç etmek
macir, nıulıacir — muhacir, göçmen
macirê (m) — muhacirlik, göçmenlik
macun, ma'cun (n) — macun
madak (m) — dişi manda
madcuıo kı — mademki
madcınıkı — mademki
madde (n) — madde
maddi — maddi
madem — madem, ...-diği için
maden, ıua« den (n) — maden
mahva (m) — kertenkeleye benzeyen küçük bir semender cinsi
makina (m) — makine
makinayın — makineli
mal (n) — mal
mal bıyayış — mal olmak
mal kcrdış — ınal etmek
mal uw ınfılk — mal mülk
mala kcrdış — malalamak maldan mal sahibi; | zcngin
mala, nıela (m) — mala, duvarcı veya sıvacı aleti
malûelık (n) — küçük köfte şeklinde yuvarlak hamur ve sarımsaklı yoğurtla yapılan bir hamur yemeği
malcq, muallcq (n) — donakalma, şaşkın kalma; | bakakalnıa, şaşkınlık veya hayranlıktan gözünü kırpmadan bakma
malcqdi ınendış — bakakalmak, donakalmak
maldarc (m) — zenginlik
maleqa tıra unıyayış — şaşkınlıkla ve dikkatle bakmak, hayretle bakmak, bakakalmak; | süzmek
maleqa vındertış — donakalmak
maliya (m) — maliye
malla, nıala(lı) — molla
mallaye (m) — mollalık
malycz (m) — lapa, un lapası; | bulanıaç
malyex (m) — ezme, basınçla ezilme
malyex bıyayış — ezilmek, bir basınç sonucu ezilmek
malyex kerdış — ezmek, basınçla ezmek
malyexin — ezilmiş olan, ezik
malyez kerdış — lapa durumuna getirmek; | ezip dağıtmak
malyezın — lapa gibi (çok pişmiş veya iyi pişirilmemiş yemek)
malzeme (n) — malzame, materyal
malıy dünya — dünya malı
malıy xczina — hazine malı
mana cı dayış — mana vermek, anlamdımıak
mana kerdış — mana etmek, açıklamak, manasını açıklamak
mana tıra vetış — mana çıkarmak
mana, me'na (m) — mana, anlam
manayın — manalı, anlamlı
manevi, ma'nevi — manevi
mani bıyayış — mani olmak
mani, mani' — mani, engel
mantiq (n) — mantık
mantiqin — mantıklı
manuda (m) — manivela, inşaat işlerinde kullanılan demirden bir alet
mar (n) — yılan
mar pede dayış — yılan sokmak
mar pizedı bıyayış — kindar olmak
mar qirikiri \\var şayış — yılanın boğazından inmek, çok cesur ve atılgan olmak, yetenekli, ve göz açık olmak
mar xue pıstımdı \\viye kcrdış — koynunda yılan beslemek, bir yakınından ihanet görmek
maraz (n) — maraz, hastalık, dayanılması güç durum, dert, keder
maraz ... zerre kerdış — üzmek, kederlendirmek
maraz bcstış — maıazlanmak, kederlenmek
maraz kerdış — çok üzmek, kederlendirmek
maraz pa bestış — (birisinden) usanmak, bıkmak
maraz pa gire dayış — bir şeyden dolayı çok üzülmek, üzüntüden lıastalnamk
maraz purye nayış — (birinin) başına dert açmak
maraz purye nıyayış — başına dert açılmak
marazın — marazlı, hastalıklı, dertli, kederli
mard, maard (m) — ana, doğuran
mardey ... vatış — anasına sövmek, anasına küfür söylemek
mardey xuera bıyayış — amasından olmak, dünyaya gelmek
mardey xuera kotış — anasından düşmek, anasından doğmak
mare (n) — nikah
mare batal bıyayış — nikahı geçersiz olmak
mare bırnayış — nikah kıymak
mare bırıyayış — nikah kıyılmak, nikahlanmak
mare bıyayış — nikahlanmak
mare kerdış — nikahlamak, nikah etmek
mare nıari sero nıbırıyayış — nikah nikahın üzerine kıyılmaz, nikahlının (kadının) bir daha nikahı kıyılmaz
mare ser eştış — nikahlamak
mareyın — nikahlı
mari (m) — dişi keklik; | dişi kuş
marifet, me'rifet (n) — marifet, ustalık, hüner
marifetin — marifetli
marnıase (n) — yılan balığı
maro ğıjd — çıngıraklı yılanı ınaro kı kidı nıdunu wa tını bıcu-
marqê kerdış — ağınmak, (hayvan) tozlu yerde uzanıp sırtı üzerinden bir sağa bir sola dönmek, ağnamak
marqe (n) — sn t üstü uzanarak sağa sola dönme (hayvan için), ağınmak
mars (n) — mars, (tavla oyununda) yengi, yenilgi
mars bıyayış — mars olmak
mars kerdış — mars etmek
marşıng (n) — sarımsak yaprağı gibi tadı olan bir bitki
marıy awk — su yılanı
masa (m) — masa
masaye — şiş, şişkin, şişmiş olan; | şişkinlik
masayış — şişmek (vücut için)
mase (n) — balık
mase sarera buy dunu — balık baştan kokar
mase tcpıştış — balık tutmak, balık avlamak
masnaye — şişkin, şişirilmiş olan
masnayış — şişirmek; | şişmek (vücut)
masqere — maskara
masqere bıyays — maskara olmak, maskaralanmak
masqere kerdı — : maskara etmek, maskaralamak
masqereyê (m) — maskaralık
masrcf (n) — masraf, gider
masrcf kotış — masrafa girmek
masref kerdış — masraf etmek
masrefın — masraflı
mast (n) — yoğurt
mast cenayış — yoğurt çalmak, yoğurdu kaşıkla çabuk çabuk karıştırmak
mastar (n) — mastar, sıvacı aleti
mastar kerdış — mastar etmek, sıvayı mastarla düz duruma getirmek
mastar untış — mastar çekmek, mastarla düzeltmek
mastbavv (m) — ayran ve bulgurdan yapılan bir yemek
mastuarê pa vmderdış — dövme sonucu vücutta şişkinlikler oluşmak
mastuare (n) — masure, iplik sarılan zıvana veya çubuk
mastyer, ınastuyer (n) — lıoni
mastın — yoğurtlu
mat (n) — mat, şaşırma, yenilgi
mat bıyayış — mat olmak, satranç oyununda yenilmek
mat kerdış — mat etmek, yenmek
matare (n) — matare
matematik (n) — matematik
mawa ameyış — bizimle gelmek
may — dişi; | dişil
may (m) — annc
may-ek — düğme iliği-
maye (m) — dişilik; | annclik
mayek (m) — düğme iliği, ilik
mayeka kerdış — (düğmeyi) iliğe takmak, iliklemek
mayekın — ilikli
mayın, ınalıin (m) — kısrak, dişi at
mazbut — mazbut, sağlam, düzenli
mazlum — mazlum
mazlumê (m) — mazlumluk
mazre (m) — mezra, dağlık bölgede tarlaların bulunduğu yer; | küçük yerleşim birimi
mazı (n) — mazı, meşe kozalağı
mazıyer (m) — meşe ağacı, mazı meşesi
maşa (m) — maşa
maşallah — maşallah
maşay ... bıyayış — maşası olmak
maşer, nıa'şer (n) — ınaşcr, insan topluluğu
mağ kerdış — yığmak, düzgün olaıak üst üste koymak
mağ, nıax (m) — dizi, yığuı, düzgün olarak üst üste konulmuş odun yığını
mağaza, mığaza (nı) — mağaza
mağey knelıyun — odun yığını
mâdır, ınudir — müdür
mâr sıyâra bıtersycn — kara yılandan korkun
mûdaxcle (n) — müdahale
mûdaxelc kerdış — müdahale etmek
mûde, müddet (n) — müddet, süre, vade, zaman bölümü
mûdırc (m) — müdürlük
mûftiyê (m) — müftülük
mûhır kerdış — mühürlemek
mûjdumn — müjdeli
mûjdun berdış — müjde götürmek
mûjdun cı dayış — müjde vermek, müjdelemek
mûjdun, nıCjdun (m) — müjde, sevindirici haber; | müjdelik
mûjdunycn — müjdeli
mûjıl (m) — esinti, lıafıf yel; | kararsız
mûjılcy lıavay — rüzgarın esintisi, hafif esinti
mûlayimê (m) — yumuşak huyluluh, hoş görülülük
mûlnr w e ınyayış — mühürlenmek
mûlnr \\ve nayış — mühür basmak
mûlnr, ınuer (n) — mühür .
mûlteei — mülteci, sığınmacı
mûlılet — mühlet, vade, süre
mûlılet cı dayış — mühlet vermek
mûlılet gn'otış — mühlet almak
mûmkin — mümkün, olabilir
mûmkin mertebe — mümkün mertebe, olabildiğince
mûmkino kı — olabilir ki
mûnafiq — münafık
mûnaqcşe bıyayış — tartışılmak
mûnaqeşe (n) — münakaşa, tartışma
mûnaqeşe kerdış — münakaşa etmek, tartışmak
mûnasebeta — münasebetiyle
mûnitqeşeym — tartışmalı
mûnıkin bıyayış — mümkün olmak
mûteahidê (m) — müteahhitlik
mûtealıit, nıûte'alıhid — müteahhit
mûtrıb, nntrıb — çalgıcı, çingene
mûyiy ... sey teli bıyayış — tüyleri diken diken olmak
mûzik (n) — müzik
mûşawcre kerdış — müşavere etmek müzakere etmek, bir konu üzerine enine boyuna görüşmek, görüş alış verişinde bulunmak
mûşawere, mûşere (n) — müşavere, danışma, bir konu üzerine enine boyuna görüşme
mûşere (n) — geviş, geviş getirme
mûşere kerdış — geviş getirmek
mühendis — mühendis
mühendise (ın) — mühendislik
mühlet waştiş — mühlet istemek
mükafat — mükafat
mükafat gırotış — mükafat almak
mükellef — mükellef, yükümlü
mülayim — mülayim, yumuşak huylu, hoş görnln
mülk, mılk (n) — mülk
mülteciye (m) — mültecilik
mümin, mû'min — mümin, imanlı
münasebet (n) — münasebet, ilişki
müracaat kerdış — müracaat etmek, başvurmak
müracaat, murace'at (n) — müracaat, başvuru
müsaade dayış — müsaade vermek
müsaade kerdış — müsaade etmek
müsaade, musa'adc (n) — müsaade, izin, ruhsat
müsait, nıusa \"id" — müsait, uygun
müzakere (n) — müzakere
müze (n) — müze
müşteri — müşteri
mchelayıc — mahalleli
mchkcına kerdış — mahkeme etmek, yargılamak
mchqulê (m) — makul olma durumu
mchrcnı — mahrem, yakın akrabalıktan dolayı nikahlamak caiz olmayan; | gizli
mcktub (n) — mektup
mclaikc — melaike, melekler
mcllıcm tıra dayış — merhem sürmek, merhcnılcmek
mcllıcnı kerdış — mcrlıemlemck
mclqatik pa nayış — mizah yoluyla lakap takmak
mclıcubc — mahcupluk
mclıkema (m) — mahkeme
mclıkema kotış — mahkemeye düşmek, mahkemelik oimak
mclıkunıc (m) — mahkûm olma durumu, malıkümlük; | eşkıyalık; | gerülacılık
mclıliycm (m) — yaba, harman savurmakta kullanılan araç
mclıpus (n) — mahpus
mcmnun bıyayış — memnun olmak
mcmnunê (m) — memnunluk
mcndış, uıunayış — kalmak; | bcnzemek; | bakınak; | durmak
mcnfeat, menfe'at (n) — menfaat, fayda, çıkar
mcngeney tûtin — tütün doğrama mengesi, tütün doğrama aracı
mcnl'catperest — menfaatperest, çıkarını düşünen, çıkarcı
mcntcşa (m) — menteşe
mcqar (n) — burgu, çelik yivli delici marangoz aleti
mcqbul — makbul; | nazik, saygılı
mcqbul bıyayış — makbul olmak
mcqerne (n) — makarna
mcrcuw, ınercu (m) — mercimek
mcrsela, mesel (m) — hikaye, öykü
mcslckdaş — meslektaş
mcsnl kerdış — mesul etmek
mcsnl tcpıştış — mesul tutmak
mcsnle (m) — mesuliyet, sorumluluk
mcst — mest, kendinden geçen
mcsud bıyaış — mesut olmak
mcsud kcrdış — mesut etmek
mcsud, ıncs'utl — mesut, mutlu
mcsudc (m) — mutluluk
mcsui, ınes'ul — mcsnl, sorumlu
mcsın bıyayış — mcsnl olmak
mctin — metin, güçlü, dayanıklı
mctinc (m) — güçlülük, dayanıklılık
mctre (n) — metre
mctre kup — metre kr.p
mcğlube (m) — mağlubiyet, yenilgi
mcınk (m) — bir çeşit bitki hastalığı, çiçeklere konan, küçük böcekler
me-ters — korkma!
me-vındır — durma!
meayış — melemek, meleşmek
meaş dayış — maaş vermek
meaş gırotış — maaş almak
meaş, ıneaş (m) — maaş
meaşa bestış — maaşa bağlamak
meaşın — maaşlı
meçhul — meçhul
mebus, meb'us — mebus,millet vekili
mebusê (m) — mebusluk
mecal (n) — mecal, güçlük, takat
mecbur bıyayış — mecbur olmak
mecbur kerdış — mecbur etmek
mecbur mendış — mecbur kalmak
mecbur tepıştış — mecbur tutmak
mecbur, mecmur — mecbur
mecburê (m) — mecburiyet
mecburi — mecburi, zorunlu
mecburiyet (n) — mecburiyet
mecide, mêjdc (n) — eskide kullanılan ve o zamanın yirmi kuruşu değerinde gümüş para (Osmanlı padişahı Abdulmecid'in adından)
meclis (n) — meclis
mecmua, mecmu'a (m) — mecmua, dergi
mecnun — mecnun, sevdadan kendini kaybetmiş
mecnun bıyayış — mecnun olmak
medeni — medeni, uygar
medeniyet (n) — medeniyet, uygarlık
medet pawitiş — medet beklemek, medet ummak
medet, meded (n) — medet, imdat, yardım
medresa (m) — medrese; | okul
medıh kerdış — methetmek, övmek
medıh, ınedlı (n) — meth, övme
mefte kerdış — anahtarla kapatmak, kilitlemek
mefte, nnfte (n) — anahtar
meger — meğer, meğerse
meger kı — meğerki
mehela, nıchla (m) — mahalle
mehf bıyayış — mahvolmak, yok olmak, heba olmak
mehil — mehil
mehil cı dayış — mehil vermek
mehkenıa bıyayış — mahkeme olmak, yargılanmak
mehkumê kcrdış — eşkıyalık etmek; | gerilacılık etmek
mehluim bıyayış — mahkûm olmak
mehnê gerayış — belıane aramak
mehnê kerdış — bahane etmek
mehpusxunc (n) — mapushanc
mehqul, mequl — makul, akılı
mehrum nıendış — mahrum kalmak
mehrumê (m) — yoksunluk, mehnmıiyet
mehsere, mahşere (n) — bağ bozumu, ürünün toplanması
mehı... hama — ancak ... zaman
mekrulı — mekruh, yapılmasını hoş karşılanmayan
mektcbıdı >vendış — okulda okumak
mekteb (n) — mektep, okul
mela — ancak, „yalnız\", „olsa olsa\""; | ancak, ...-sc; | inşailah (illcnmek için kullanıldığında)"
mela ... nıyu — ancak ... yoksa
mele (n) — çekirge
mele qijayiş — çekirge ses çıkarmak | yazm sıcağında ve güneşin altında çekirge çatlamak
melek — melek
melhem, merhem (n) — merhem
melik — melik, padişah
melqatik (m) — lakap; | mizah yoluyla söylenen söz
melşe (n) — sivri sinck
melıcub — mahcup, utangaç, sıkılgan
melıcub bıyayış — mahcup olmak
melıcub kcrdış — mahcup etmek
melıf kerdış — mahvetmek, yok etmek, heba etmek
melıf, malıv (n) — mahıv, yok etme, yok olma
melıkemayın — mahkemeli mehkunv. mahkûm; | eşkıya; | geri!la
melıkum kerdış — mahkûm etmek
melıne bıyayış — bahane olmak
melıne vcnayış — bahane bulmak
melıne, nıehene (n) — bahane
melıremc (m) — mahremiyet, gizlilik
melırum — mahram, yoksun
melırum bıyayış — mahrum olmak
melırum verdayış — mahrum bırakmak, yoksun bırakmak
melıruıniyet (n) — mahrumiyet
melısul (n) — mahsul, ürün
melışer — mahşer
melışyer (m) — büyük asma ağacı veya asına kütüğü
meme (n) — (çocuk dilinde) yiyecck, yemek, mama
memleket, nıelınekct (n) — memleket, ülke, yurt, vatan
memleketle — memleketli
memnun — memnun
memnun kerdış — memnun etmek sevindirmek
memnun nıcndış — memnun kalmak
memnuniyet (n) — memnuniyet
memur, me'nıur — memur, görevli
men (n) — men, yasak
men bıyayış — yasaklanmak, yasak olmak, mcncdilınck
men kerdış — yasaklamak, yasak etmek, menetmek
mencwşe (n) — menekşe
mende — kalan
menducğ, niendox — kalıcı, kalan
menfeatçi — menfaatçi, çıkarcı
meng (m) — ay (zaman olarak)
mengene (n) — mengene, bir çeşit sıkıştırma aleti
meni (m) — meni, döl suyu, sperma
menşur — yayılmış, neşredilmiş; | meşlıur, tanınmış
meqam, meqom (n) — makam, yer, mevki
meqamiy ... vieayış — makamına çıkmak
meqbulê (m) — makbul olma dui'uımı
meqbuz (m) — makbuz
meqcs (n) — makas
meqere (n) — makara
meqereym — makaralı
meqes bıyayış — makaslanmak
meqes kerdış — makaslamak, makasla kesmek
meqsed (n) — maksat, gaye, erek
meqsedin — maksatlı
mercuer (n) — çalıların arsında yetişen ve yoncaya bcnziyen bir ot
merd u\\v guni bıyayış — ölüp ölüp dirilmek
merde — ölü, ölmüş olan
merdim — adam; | insan; | akraba
merdim bıyayış — adanı olmak; | iyi yetişmak, iyi eğitilmek
merdim kerdış — adam etmek; | iyi yetiştirmek, iyi eğitmek
merdim munayış — adama benzemek, adam olmak
merdim nırıdıyayış — adam beğenmemek, kimseyi beğenmemek
merdimê kerdış — akrabalık etmek, akrabalık kurmak
merdime (m) — akrabalık
merdime rue-nayış — akrabalık kurmak (kız alıp vermek, kirvelik vb)
merdini cie bıyayış — akraba olmak, birbirine akraba olmak
merdım-o derg — uzun adam
merdımo bêtexmin — dar görüşlü, bilgisiz, illeri görüşlü olmayan, aptal
merdımo xayin mırd niwenu — hayin kişi belasını bulur
merdımyen — insancıl, insanları seven, sevecen; | akrabalannı seven
merdımyen bıyayış — insancıllaşmak; | akrabalarmı sevmelc
merdımıy guriyo — işin adamı, işin eri, işin ehli
merdış, mırayış — ölmek
merek (m) — samanlık, kışlık hayvan yeminin konulduğu yer
merengoz — marangoz
merengoze (m) — marangozluk
mereq ... gırotış — merak sarmak
mereq bıyayış — merak olmak
mereq kerdış — merak etmek
mereq, meraq (n) — merak
mereqidi mendış — merakta kalmak, meraklanmak
mereqidi verdayış — merakta bırakmak, meraklandırmak
mereqin — meraklı
mereqra teqayiş — meraktan çatlamak, çok meraklanmak
merg (n) — ölüm
merrê tede cirit eştış — fareler içinde cirit atmak
merre quıl kerdış — fareyi deliğe tıkaraak
mert — mert
mertê (m) — mertlik
mesafe (n) — mesafe, ara
mesafe ruenayış — mesafe koymak
mesafe verdayış — medafe bırakmak
mesafeyın — mesafeli
mesas (m) — koşu hayvanlarını dürtmekte kullanılan ucu demirli veya ucu sivri değnek
mesas cı kuayış — ucu sivri değnekle dürtmek
mescid (m) — mescit, cami
mesela — mesela, söz gelişi, örneğin
mesela kcrdış — mesele yapmak, sorun etmek
mesela vetış — mesele çıkarmak
mesela, ıncs'ela (m) — mesele, soran, olay
mesin (m) — ibrik, su konulmaya yarıyan kap
meslek vijnayış — meslek seçmek
meslek, ıncsleg (n) — meslek
mest bıyayış — mest olmak
mest kcrdış — mest etmek
meste (m) — mest olma durumu
mesule xuc ser gırotış — mesuliyet almak, sorumluluk yüklenmek
mesuliyet (n) — mesuliyet
metelik (n) — metelik, eskiden on para değerinde sikke
metelik cı nıdayış — metelik vermemek, değer vermemek
metelik nıkerdış — metelik etmemek, değersiz olmak
meteris (m) — metris, dizgi, yan yana dizgi; | tnzak kurmanın bir türü
metqab (n) — matkap, delgi
metre kerdış — metreyle ölçmek
metre qare — metre kare
metreyın — metrelik
metteyın — anahtarlı
meuşene çarnayış — döveni harmanın üzerinden gezdirmek, harmanı dövmek
mevvcud — mevcut, bulunan, var olan; | toplann
mevvcud bıyayış — mevcut olmak
mevvsım (n) — mevsim
mewc, ınoc (m) — esinti; | arzu, cinsel istek
mewcey ... anıeyış — sıkıntısı gelmek; | cinsel arzuları kabarmak
mewhd dayış — mevlit vermek, mevlit okutmak
mewlid (n) — mevlit
meşgul bıyayış — meşgul olmak
meşgul kerdış — meşgul etmek
meşgule (m) — meşgul olma durumu
meşguliyet (n) — meşguliyet
meşhur — meşhur, ünlü
meşk (m) — tulum, tuluk; | göbek, yağ bağlamış şişman karın
meşk gırd kerdış — göbek büyütmek, şişmanlamak
meşk verra dayış — şişmanlamak göbek salıvermek; | karnı deşmek
meşk şunayış — yayık yaymak, tulumun içine yoğurdu koyup sallayarak yağı ayırmak
meşkin — göbekli, şişman, şişko
meşko — şişko, şişman
meşlıur bıyayış — meşhur olmak, ün kazanmak
meşlıurc (m) — meşhurluk, ünlıilük
meşrubat — meşrubat
meşuene, meşene (n) — döven, harmanı dövmekte kullanılan araç
meşğul — meşgul
meğel bıyayış — (sürü için) dinlenmek, yere çökmek, yere yayılma, kağıllanmak; | bir araya toplanmak; | mola vermek
meğel kerdış — (sürü için) dinlendirmek, dinlendirmek amacıyla bir araya toplamak
meğel, niexel (n) — (hayvanlar için) dinlenme, dinlenmek amacıyla bir araya toplanma; | mola; | hayvanlarm dinlenme yeri
meğelnayış — (sürü için) dimlendirmek, hayvanları dinlendirmek amacıyla bir ara toplamak
meğelıyayış — ağıllanmak; (sürü için) toplanıp bir arada durmak, dinlenmek için yere uzanmak
meğlub — mağlup, yenik düşen
meğlub bıyayış — mağlup olmak
meğlub kerdış — mağlup etmek
meğreb (n) — akşam vakti, güneş batıktan sonraki zaman, akşam namazının kılındığı zaman; | akşam kılınan namaz
meınnuniycta — memnuniyetle
meınurc (m) — memurluk
mfıdc pa nayış — süre koymak, vade vermek, bitiş tarihini koymak
mfıdcy ... dc bıyayış — vadesi dolmak, süresi veya zamanı dolmak
minvaffeq — muvaffak, başarı
mnfti — müftü
mnrıkey pâşt — sırt omurları
mnsayc — alışık, alışmış olan
mnyey ... tio nıdıyayış — kılı kıpırdamamak, omursamamak
muindin — kuşaklı
muiyen — kıldan yapılmış olan, kıllı
muiyın — kıllı, kıllarla kaplı olan
muj kerdış — kaşlarını çalmak, öfkeli bakmak
muj, muıj (m) — kaşlarını çatma, öfkeli bakış
mujey xue picser arılış — kaşlarını çatrnat, öfkelendiğini göstermek
mujın — çabuk öikelenen
mulıl bıyayış — üzgün olmak, üzül mek, yüz ifadesiyle üzüldüğünü göstermek
mulıl kerdış — üzmek
mulıl nıulıl — ınelül melül, üzgün üzgün, üzgün olarak
mulıl, ıneiul — melül, üzgün
mulılc (m) — melül olma durumu, üzgünlük, neşesizlik
muna (m) — tulnm, (yağ, çökelek gibi şeylerin içinc kunulduğu) postlu tulum
mundê (m) — müritlik
munga, manga (m) — inek
munker, manker — dişi eşek
munqal, menqal (m) — mangal
munzın — asık suratlı
munıyayış — kalınmak
muqayese (n) — mukayese